Typ rośliny : Bylina zimująca w gruncieWysokość: Niska roślina, tworzy zwarte kobierce o wysokości 9-10.
Ozdoba rośliny: Żagwin szerko się rozrasta tworzać gęste, niskie poduszki, pokryte całkowicie w czasie kwitnienia masą drobnych kwiatów. Kwiaty obrecji są czteropłatkowe, zebrane w luźne grona na szczytach łodyg. Najefektowniejsze są odmiany o kwiatach fioletowych, karminowych lub różowych. Istnieją też odmiany o kwiatkach niebieskawych.
Roślina tworzy szarozielone kobierce z zewnętrznymi pędami lekko płożącymi.
Pora kwitnienia: Od kwietnia do czerwca. Po kwitnieniu rośliny należy przyciąć.
Uprawa: Roślina dość łatwa w uprawie ale ma też pewne wymagania. Przede wszystkim potrzebuje odpowiedniej gleby i ciepłego stanowiska. W zimie lepiej przykryć poduszki żagwinu gałązkami iglaków. Nie używac do tego celu ściółki lub liści, bo może to spowodować gnicie.
Również trzeba uważać z podlewaniem - robić to umiarkowanie, w czasie okresowej suszy.
Rozmnażanie tej rośliny najprościej jest wykonać przez podział. Najlepszy termin to sierpień, przyjmuje się dość trudno i nie lubi przesadzania.
Gleba: Lekka, żyzna, wapienna i przepuszczalna.
Stanowisko: Słoneczne lub półcieniste, ciepłe. Zastosowanie:Jedna z najlepszych bylin skalnych. Nadaje się też na skarpy, może rosnąć w szczelinach płyt i murków - szczególnie ładnie wygląda jeżeli pozwolimy pędom lekko zwisać z murków, głazów lub nawisów skalnych. Najlepszy efekt daje gdy zajmuje większe powierzchnie. Nadaje się też obrecja na obwódki rabat bylinowych. Jest rośliną miododajną.
Ciekawostki: Żagwiny rosną dziko na Bałkanach i w Azji Mniejszej. Należy do roślin kapustowatych.
